Vandaag is het zijn verjaardag

Hij is geboren op 8 november 1951.
Dat betekent dus dat hij vandaag 70 jaar geworden zou zijn.
Ik ontkom er niet aan om te fantaseren en ik geef me er aan over.
Hoe zou hij nu zijn?
Dan ga ik er het liefst van uit dat hij zijn probleem, wat zo’n grote rol gespeeld heeft bij de beslissing die hij genomen heeft om uit het leven te stappen, overwonnen heeft.
Wat zouden we vandaag doen?
Maandag was gezien ons beider horecaverleden altijd een dag dat we samen vrij waren en wat leuks gingen doen. Dat zouden we vandaag zeker ook gedaan hebben. Naar een stad, ergens koffie drinken, wat eten.
Ach, ik stop maar met fantaseren. Wat ga ik echt doen vandaag?

• Ik ben de dag begonnen met te bidden voor de voortgang van zijn ziel.
• Ik ga iets eten wat hij lekker vond. Misschien wel Roti. Toen hij dat voor het eerst at zei hij dat hij nog nooit zoiets lekkers gegeten had. Maar pasta met een lekkere saus kan ook. Iets met zalm of zo. Oeps. Een herinnering breekt er zomaar tussen door en ik hoor hem nu Dominee Gremdaat aanhalen: “iets met spekjes of zo”. Hahaha er komt gelijk een glimlach op mijn gezicht.
• Ik heb mezelf voor zijn verjaardag een mooi boek cadeau gedaan. Peter hield van lezen dus dat vind ik welbesteed.
• Natuurlijk bezoek ik zijn graf vandaag en brand daar een kaarsje voor hem.
• Ik zal (alcoholvrij) toosten op zijn (ons) leven en dankbaar zijn voor de gelukkige jaren die we gehad hebben.
• Ik kan vanavond naar een dvd van ‘James Harriot’ of  ‘Dagboek van een Herdershond’ of een aflevering van ‘Fawlty Towers’ kijken. Daar kon hij zo van genieten.

Door aan zo’n dag als vandaag op die manier invulling te geven zorg ik ervoor dat ik na 10 jaar deze dag zonder al te veel pijn en verdriet kan beleven. Het stadium van herinneren en weer genieten heb ik inmiddels bereikt.

Het is echter heel normaal dat de mooie herinneringen en verdrietige emoties elkaar opvolgen. Raak daar door niet ontmoedigd. Je zal het ene moment denken dat je het stadium bereikt hebt waar de mooie herinneringen de overhand hebben en je voorzichtig weer kan genieten van je leven en even later kan de pijn van het verlies weer rauw op je dak vallen. Rouwen gaat in golfbewegingen. Mijn ervaring is dat de golven steeds kleiner worden.
Ik hoop en wens dat jij vroeg of laat dat ook gaat ervaren.
En je weet het hé? Je kunt altijd bij mij terecht voor hulp.