Rouwdouwer

Rouwdouwers

Een rouwdouwer is iemand die de mouwen opstroopt, de schouders er onder zet en de klus klaart. Die bedoel ik dus niet. Tenminste niet helemaal. Ik zal je uitleggen wat of wie ik bedoel met een ‘Rouwdouwer’.

De ‘Rouwdouwer’ die ik bedoel is iemand uit je omgeving bijvoorbeeld een collega, een moeder op het schoolplein, een lieve buurvrouw of een familielid die jou pusht. Die na verloop van tijd vindt dat het maar eens afgelopen moet zijn met: (vul ook zelf maar aan)

• je gejank
• praten over hem/haar
• bewaren en koesteren van spullen van hem/haar
• staren naar foto’s
• beladen plaatsen/plekken vermijden
• geen zin hebben in iets
• verdrietig zijn
• etc.

Oftewel die vindt dat het rouwen nu wel klaar is.

Je herkent de ‘Rouwdouwer’ (iemand die jou door je rouwproces heen wil duwen) aan uitspraken zoals:

• je moet er niet steeds over praten, daar ga je alleen maar van huilen
• je moet het loslaten
• je moet het een plekje geven
• je moet gewoon wat leuks gaan doen
• je moet wel door met je leven, hoor
• je moet je niet schuldig voelen, hij/zij heeft er toch zelf voor gekozen
• je moet….

Bij elke zin die begint met ‘je moet’ weet je nu dat je te maken hebt met een ‘Rouwdouwer’.

Door dat te herkennen snap je nu waarom je de neiging krijgt om jezelf te gaan verdedigen. Hoeft niet. Laat je niet opjutten. Meestal is het goed bedoeld maar dat wil niet zeggen dat het je ook daadwerkelijk helpt.

Pas ook op dat je niet je eigen ‘Rouwdouwer’ wordt. Als je onder invloed van je omgeving ook zelf gaat vinden dat het zo wel genoeg is geweest loop je het risico aan jezelf en je behoeften voorbij te gaan. Volg je eigen tempo. Alleen als je zelf het gevoel hebt dat je vastloopt; je wel verder wilt maar niet weet hoe, zoek dan hulp.

Rouwen kost, en verdient, tijd.

Rouwarbeid, zoals benoemt door Manu Keirse, geeft dat al aan. Rouwen = werken. Er zijn 4 rouwtaken die een mooie leidraad zijn. De duur, het tempo en de volgorde zijn flexibel en is aan jou. Het is jouw rouwproces!

Als eerste de taak om de werkelijkheid van het verlies onder ogen te zien. Aan het begin leef je in een roes en dringt de werkelijkheid beetje bij beetje tot je door. Hoe kan je verwachten daar in enkele weken al klaar mee te zijn?

Ten tweede is het noodzakelijk de pijn van het verlies te ervaren. Dat is zeker in de eerste maanden heel hevig en dat kost een oceaan aan tranen en emmers vol emoties. Praten over je verlies en over degene die je verloren bent is hierbij van groot belang. Vind iemand bij wie je telkens weer je verhaal kan doen, desnoods een professional.

De twee andere taken zijn: Aanpassen aan de wereld na verlies en Herinneren en weer genieten. Die laat ik voor nu buiten beschouwing.

Het is vooral in het begin belangrijk om de ‘Rouwdouwer’ te herkennen. Geef de regie over jouw rouwproces niet uit handen, ook al heeft hij/zij de beste bedoelingen.

Geef geen weerwoord, je hoeft je niet te verdediging. Zeg: ‘dank je voor je advies’. Meer niet.

Hou je een dagboek bij? Zo niet. raad ik je aan dat te gaan doen want het is heel goed om van je af te schrijven. Je gedachten te ordenen. Kleine lichtpuntjes op een dag bij te houden. Schrijf dan ook eens op wie de 'Rouwdouwer' is in jouw leven. Schrijf ook op wie je Rouwsupporter is. Misschien blijkt dat je die niet hebt, of niet voldoende. Wie zou je willen dat er voor je is? Vraag het die persoon. Een goede vriend(in) zal zich vereerd en speciaal voelen dat ze die rol voor jou kan vervullen.

Tip: iemand die zelf met verlies te maken heeft (gehad), een lotgenoot, is een goede keus.